دلار تقلبی؛ بهترین روش های تشخیص دلار تقلبی از اصل

دلار تقلبی موضوعی است که با بالارفتن قیمت دلار اهمیت بیشتری پیدا کرده‌است. بعد از کشف بیش از 4 میلیون دلار تقلبی در دی ماه 1397در خانه جوانی در شهر رشت، این دغدغه برای افرادی که با بالارفتن قیمت دلار سرمایه خود را به این ارز تبدیل کرده‌اند پیش آمده است که “نکند دلارهای من هم تقلبی باشد؟!” اگر از این دست افراد هستید، بهتر است خونسردی خود را حفظ کرده و در ادامه با ما در مجله اینترنتی لی‌لی‌مگ همراه باشید تا شما را با روش‌های تشخیص دلار تقلبی آشنا کنیم.

نکات مهم برای پیشگیری از خرید دلار تقلبی 

فدرال رزرو یا بانک مرکزی آمریکا دلار را در اسکناس‌های 1، 2، 5، 10، 20، 50 و 100 دلاری منتشر می‌کند. دولت ایالات متحده آمریکا نیز به صورت دوره‌ای طراحی اسکناس‌ها را تغییر می‌دهد تا استفاده از آنها را راحت‌تر کرده و جعل آن را دشوار کند. اسکناس‌های بانک مرکزی آمریکا دارای شناسه‌های مشخصی در چاپ است که این موضوع در چاپ‌های مختلف اسکناس در سالیان مختلف وجود داشته‌است. شناسه‌های موجود در اسکناس اطلاعاتی مفیدی مثل زمان و محل چاپ اسکناس را مشخص می‌کند.

به طور کلی به خاطر ارزش بالاتر 100 دلاری بیشترین آمار جعل هم مربوط به همین اسکناس است و مطلع بودن از اصلی یا تقلبی بودن آن بیشتر از همه اسکناس‌ها اهمیت دارد. بنابراین بانک مرکزی آمریکا بیشترین موارد امنیتی را در چاپ این اسکناس به کار می‌گیرد. البته این موضوع به این معنا نیست که سایر اسکناس‌های دلار امنیت پایینی دارند و به راحتی جعل می‌شوند. به طور کلی اگر موارد زیر را رعایت کنید، احتمال این که دلار تقلبی خریداری کنید بسیار پایین است:

دلار اصل را فقط از صرافی یا بانک تهیه کنید! 

صرافی‌ها و بانک‌ها شماره سریال و کدهای تحویل داده شده و یا دریافت شده به افراد را رسید می‌کنند، به‌ همین خاطر منبع پول قابل شناسایی است. همچنین معمولا در صرافی و بانک از دستگاه تشخیص دلار تقلبی (مشاهده در دیجیکالا) استفاده می‌شود. این دستگاه با استفاده از سنسور شماره سریال اسکناس را ضبط کرده و در نتیجه به کنترل اسکناس‌ها کمک می‌کند. همچنین این دستگاه‌ها مجهز به لامپ نور فرابنفش، آهنربا برای شناسایی جوهر اسکناس و سایر امکانات هستند که کار را برای تشخیص دلار تقلبی آسان می‌کند. بنابراین کسی که از تقلبی بودن دلارهایش مطلع است، به سمت این مراکز نمی‌رود و اسکناس‌های خود را در بازار به فروش می‌رساند!

دلار آبی یا سبز، چه دلاری بخریم؟! 

در هر دوره زمانی مرکز چاپ و حک اسکناس آمریکا که انحصار چاپ دلار را دارد، علائم امنیتی جدیدی به دلار اضافه می‌کند تا شرایط جعل اسکناس را سخت‌تر کند. به طور مثال آخرین سری 100 دلاری در سال 2013 چاپ شده است. این دلار مربوط به سری چاپ A2009 و 2009 است و از رنگ سبز به زمینه آبی تغییر شکل داده است. دلار آبی به دلیل داشتن علایم امنیتی بالاتر نسبت به اسکناس های سبز رنگ، با احتمال کمتری تقلبی است. بنابراین بهتر است از خرید دلار سبز پرهیز کرده و به جای آن دلار آبی خریداری کنید.پس اگر قصد سفر به خارج از کشور را دارید (مثلا سفر به استانبول ، آنتالیا، دبی یا سایر شهرهای توریستی)، مراقب باشید که دلار آبی با خود ببرید.

آیا دلار تاریخ مصرف گذشته وجود دارد؟ 

عبارت دلار تاریخ مصرف گذشته یک عبارت کاملا اشتباه و بی‌معناست. دلار تاریخ انقضا ندارد و تا زمانی که پاره یا خیلی کهنه نباشد، ارزش خود را حفظ می‌کند. البته این موضوع فقط در خاک آمریکا معنا دارد. در واقع بانک‌ها و صرافی‌های داخل ایران معمولا اسکناس‌های دلار قدیمی را قبول نمی‌کنند یا با قیمت کمتری خریداری می‌کنند. این موضوع در اسکناس 100 دلاری رایج‌تر است. بنابراین اگر اسکناس 100 دلاری با طراحی قدیمی‌تر از سال 1996 دارید، احتمالا بانک این اسکناس را از شما قبول نمی‌کند. در صرافی نیز این اسکناس را با قیمتی پایین‌تر از قیمت دلار روز از شما خریداری می‌کنند. همین موضوع باعث شده است تا لفظ دلار تاریخ مصرف گذشته شکل بگیرد!

مراقب دلار تقلبی از آسیای میانه باشید! 

سوپردلار نوعی اسکناس 100 دلاری تقلبی است که با بالاترین کیفیت ممکن به چاپ رسیده و توسط افراد عادی و حتی بانک‌ها قابل تشخیص نیست. البته موضوع سوپردلارها در ایران به سال‌ها قبل بر می‌گردد. در آن زمان این دلارهای تقلبی از کشورهای آسیای میانه وارد بازار ایران شد. در هر صورت توصیه می‌کنیم در زمان سفر به این منطقه مراقب دلار تقلبی باشید و حتما ارز خود را از بانک یا صرافی‌های مجاز تهیه کنید.

اگر چند نکته‌ی بالا خیال شما را برای اصل بودن دلارهای‌تان راحت نکرده است، پس احتمالا تا انتهای متن مهمان ما خواهید بود! در ادامه روش‌های تشخیص دلار تقلبی را در سه بخش صد دلاری آبی، صد دلاری سبز و در نهایت انواع دیگر دلار (1، 2، 5، 10، 20 و 50 دلاری) بیان می‌کنیم.

آشنایی با انواع دلار و تفاوت دلار آبی و سبز 

تا پیش از سال 1862 میلادی سکه طلا و نقره پول رایج در آمریکا بود. اما وزارت خزانه‌داری آمریکا اولین بار در سال 1862 میلادی به دلیل کمبود منابع مالی و سکه‌های طلا و نقره در خلال جنگ‌های داخلی آمریکا اقدام به چاپ اسکناس کاغذی کرد. البته طرح جدید اسکناس‌های دلار یک سال پس از تاسیس بانک مرکزی آمریکا در سال 1913 میلادی آغاز شد. از آن زمان تا به امروز هر چند سال طرح اسکناس‌ها عوض شده و ویژگی‌های جدیدی به آن اضافه می‌شود. به طور مثال در مجموع 4 طرح برای اسکناس 100 دلاری وجود دارد که عبارتند از:

• اسکناس 100 دلاری طراحی بین سال‌های 1914 تا 1990
• اسکناس 100 دلاری طراحی بین سال‌های 1990 تا 1996
• اسکناس 100 دلاری طراحی بین سال‌های 1996 تا 2013 که به دلار سبز معروف است.
• اسکناس 100 دلاری طراحی بین سال‌های 2013 تا امروز که به دلار آبی معروف است.

نسخه اول صد دلاری از نظر ویژگی‌های امنیتی ضعیف بود. این اسکناس فقط با ویژگی‌های ظاهری مثل پرتره و تصویر پشتی اسکناس، مهر خزانه‌داری، مهر بانک مرکزی آمریکا و جنس کاغذ شناخته می‌شد. همچنین چاپ برجسته اسکناس مهمترین روش برای تشخیص جعلی یا واقعی بودن طرح اول صد دلاری بود. در ادامه بانک مرکزی آمریکا دو ویژگی امنیتی شامل نوار امنیتی و چاپ میکرو را به سری دوم اسکناس صد دلاری (طراحی بین سال 1990 تا 1996) اضافه کرد.

با این وجود اسکناس 100 دلاری همچنان امنیت پایینی داشت. به همین دلیل در طراحی سوم صد دلاری (دلار سبز) ویژگی‌های امنیتی بیشتری به آن اضافه شد. در نهایت آخرین طرح اسکناس صد دلاری (دلار آبی) بالاترین سطح امنیت را دارد و جعل آن بسیار دشوار است. با توجه به حضور این دو طراحی در گردش ارزی کشور، در ادامه به بررسی روش‌های تشخیص جعلی یا واقعی بودن آنها می‌پردازیم.

بهترین روش های تشخیص دلار تقلبی آبی 

طرح امروزی اسکناس‌های 100 دلاری اولین بار در  سال 2009 چاپ شد؛ اما در 21 آوریل 2010 میلادی توسط فدرال رزرو معرفی و در 8 اکتبر 2013 میلادی وارد چرخه‌ی مالی شد! در این طراحی علاوه بر ویژگی‌های امنیتی سری‌های قبل، چندین ویژگی امنیتی جدید به اسکناس صد دلاری اضافه شده‌است که جعل آن را بسیار دشوار کرده است. در ادامه روش‌های تشخیص دلار آبی جعلی بدون ابزار و با استفاده از ابزار را بررسی می‌کنیم.

تشخیص دلار آبی تقلبی به کمک ویژگی های ظاهری 

مهمترین ویژگی ظاهری دلار آبی پرتره‌ی بنجامین فرانکلین است که در روی اسکناس ترسیم شده است. این پرتره نسبت به طراحی‌های قدیمی 100 دلاری بزرگتر است. در پشت اسکناس نیز تصویری از تالار استقلال آمریکا ترسیم شده‌است. دیگر ویژگی‌های ظاهری دلار آبی عبارتند از:

• ابعاد دلار آبی: تقریبا 7.4218 در 3.125 اینچ معادل 189 در 79 میلی‌متر
• جنس کاغذ: 75 درصد از جنس کاغذ دلار از کتان است. به همین جهت حتی با شستن اسکناس بافت آن از بین نمی‌رود. همچنین از فیبر‌های امنیتی قرمز و آبی در دلار آبی استفاده شده‌است. به علاوه ضخامت دلار تقلبی معمولا بیشتر از دلار اصل است.
• نماد‌های آزادی: عبارت‌هایی از اعلامیه‌ی استقلال آمریکا و یک قلم پر که بنیانگذاران ایالات متحده آمریکا برای امضای اسناد تاریخی از آن استفاده می‌کردند، در سمت راست پرتره چاپ می‌شود.
• مهر خزانه‌داری: مهر مربوط به وزارت خزانه‌داری آمریکا در سمت راست پرتره‌ی بنجامین فرانکلین نقش بسته‌است.
• شماره سریال: ترکیب 11 رقم و حرف انگلیسی که در گوشه بالا-چپ و گوشه پایین-راست اسکناس چاپ می‌شود.
• شماره سری: این طراحی برای سری‌های 2009 و A2009 استفاده شده‌است. شماره سری در سمت راست جوهردان و با فونت ریز چاپ می‌شود.
• مهر بانک مرکزی یا فدرال رزرو: یک مهر سیاه رنگ به عنوان نشان بانک مرکزی آمریکا در سمت چپ پرتره چاپ می‌شود. در این طراحی عدد و حرف مربوط به بانک مرکزی توزیع‌کننده (شاخص بانک مرکزی) درون مهر قرار نمی‌گیرد بلکه در زیر شماره سریال و در سمت چپ اسکناس چاپ می‌شود. اگر حرف انگلیسی شاخص بانک مرکزی با حرف دوم شماره سریال اسکناس یکسان نباشد، دلار تقلبی است.
• 100 طلایی: یک عدد 100 بزرگ و طلایی برای کمک به افراد کم‌بینا در پشت اسکناس چاپ می‌شود.

تشخیص دلار تقلبی آبی با چاپ برجسته اسکناس 

با لمس کردن شانه‌ی بنجامین فرانکلین در سمت چپ اسکناس، چاپ برجسته‌ی آن و متفاوت بودن نقش‌های روی شانه را حس خواهید کرد. با توجه به تکنولوژی پیشرفته در چاپ دلار آبی و همچنین نو بودن اسکناس، این برجستگی‌ها در زیر انگشتان کاملا احساس می‌شود. البته از این تکنولوژی در سری‌های قبل هم استفاده شده‌است. اما به علت کوچک بودن تصویر فرانکلین و قدیمی بودن این اسکناس‌ها درحال حاضر عاملی قابل اتکا برای تشخیص جعلی یا واقعی بودن دلار به شمار نمی‌آید.

تشخیص دلار تقلبی آبی با تصویر نامرئی 

اگر اسکناس صد دلاری آبی را در برابر نور بگیرید، تصویری کم‌رنگ از چهره‌ی بنجامین فرانکلین در قسمت خالی در سمت راست پرتره ظاهر می‌شود. این تصویر از هر دو سمت اسکناس قابل مشاهده است. این تصویر کم‌رنگ باید ویژگی‌های زیر را داشته باشد و گرنه دلار تقلبی است:

• مکان آن باید دقیقا در همین قسمت باشد.
• از نظر ظاهری کاملا مشابه پرتره اصلی بنجامین فرانکلین باشد.
• فقط در برابر نور ظاهر شود.

تشخیص دلار تقلبی آبی با تغییر رنگ جوهر 

اگر اسکناس 100 دلاری آبی را در دستان خود حرکت دهید، زنگوله‌ی تغییر رنگ دهنده در داخل جوهردان مسی‌رنگ به سبز تغییر رنگ می‌دهد. این تغییر رنگ به گونه‌ای است که گویا زنگوله درون جوهردان ظاهر می‌شود. به علاوه اگر اسکناس را در مقابل خود کج کنید و زاویه دید خود را تغییر دهید، عدد 100 در گوشه پایین-راست دلار آبی از رنگ مسی به سبز تغییر رنگ می‌دهد.

تشخیص دلار تقلبی آبی با نوار سه بعدی آبی رنگ 

اگر در حالی که به نوار آبی رنگ روی اسکناس نگاه می‌کنید آن را در دستان خود عقب و جلو کنید، مشاهده خواهید کرد که شکل زنگوله دورن آن به عدد 100 تغییر می‌کند. در زمان جلو و عقب کردن اسکناس زنگوله و 100 در کنار هم حرکت می‌کنند و بالا و پایین می‌روند. این نوار روی اسکناس بافته شده و روی آن چاپ نشده‌است.

تشخیص دلار تقلبی آبی به کمک شماره سریال دلار 

همانطور که گفته شد شماره سریال یک ترکیب 11 تایی از اعداد و ارقام انگلیسی است که در دو نقطه از دلار آبی چاپ می‌شود. اولین حرف از شماره سریال باید با شماره سری اسکناس همخوانی داشته باشد. به این معنا که اگر شماره سری اسکناس 2009 است، این حرف باید J باشد و اگر شماره سری A2009 است، این حرف باید L باشد. شماره سری خیلی ریز در سمت راست جوهردادن چاپ می‌شود.

استفاده از ذره بین برای تشخیص دلار تقلبی آبی 

اگر با استفاده از ذره‌بین و دقت زیاد به اسکناس صد دلاری آبی نگاه کنید، روی یقه‌ی پرتره‌ی بنجامین فرانکلین عبارت “THE UNITED STATES OF AMERICA” مشخص است. همچنین عبارت “USA 100” در اطراف بخش واترمارک، عبارت “ONE HUNDRED USA” در امتداد پر طلایی و عبارت “100s” در حاشیه‌ی اسکناس با چاپ بسیار ریز قابل مشاهده است. در صورتی که این ویژگی‌ها در اسکناس شما نیست، احتمال تقلبی بودن آن وجود دارد. به علاوه به کمک ذره بین خطوط چاپی اسکناس را بررسی کنید. اگر جوهر از محدوده خطوط یا اعداد خارج شده است، احتمالا دلار تقلبی است.

تشخیص دلار اصل از تقلبی با سوزن 

نوار آبی رنگ در دلار اصل به صورت یک نوار چاپی نیست و به صورت یک خط مستقیم کل اسکناس را نگرفته است. در حقیقت این نوار در سه قسمت قطع شده است؛ یعنی این قسمت ها برروی دلار بریدگی دارند. بنابراین در قسمت‌هایی که خط قطع شده است، می‌توان سوزنی را به داخل دلار فرو کرد.

تشخیص دلار تقلبی از اصل با نوار امنیتی 

اگر اسکناس در برابر نور چراغ قوه بگیرید، یک رشته‌ی عمودی در سمت چپ پرتره و در کنار مهر بانک مرکزی ظاهر می‌شود. این رشته از حروف USA و عدد 100 با یک الگوی متناوب تشکیل شده‌است که از هر دو طرف اسکناس نیز قابل مشاهده است. این رشته در برابر نور فرابنفش به رنگ بنفش در می‌آید. به علاوه با تابش نور، در حاشیه آرم بانک مرکزی آمریکا در قسمت چپ دلار هم نقاطی نمایان می‌شود که قبل از آن مشخص نبوده است.

در پایان این بخش شما را به دیدن ویدیوی زیر درباره ویژگی های امنیتی ۱۰۰ دلاری آبی دعوت می کنیم :

https://lilimag.net/wp-content/uploads/2021/01/how-to-detect-counterfeit-us-money-video.mp4

یکی از بزرگترین جاعلان دلار که ملیت کانادایی دارد، توانسته 250 میلیون دلار تقلبی چاپ کند که البته موفق به عرضه‌ی کل این مقدار نشد. او مهم‌ترین منبع خود برای یادگیری نحوه‌ی چاپ دلار را اینترنت و مطالعه سایت‌های معتبر عنوان کرده بود. پس مطمئن باشید راه درستی برای تشخیص دلارهای تقلبی انتخاب کرده‌اید و به آدرس درستی آمده‌اید! در ادامه روش‌های تشخیص جعلی بودن دلار سبز یا صد دلاری طرح قدیم را به شما آموزش می‌دهیم.

بهترین راه های تشخیص دلار تقلبی سبز 

دلار سبز رتگ به اصلاح دلاری است که از سال 1996 تا 2013 به رنگ سبز چاپ شده است. نسخه اولیه این سری برای اولین بار در اکتبر 1995 تولید شد و سپس از سال 1996 جایگزین نسخه‌های قدیمی شد. آخرین سری های این اسکناس با شماره A2006 چاپ شده است که نکات امنیتی کمتری نسبت به دلارهای آبی رنگ دارد. به همین خاطر نسخه تقلبی آن هم بیشتر در دسترس است. در ادامه روش‌های تشخیص دلار تقلبی سبز را بررسی می‌کنیم.

تشخیص دلار سبز تقلبی با ویژگی های ظاهری 

مشابه طراحی جدید، پرتره‌ی بنجامین فرانکلین در روی اسکناس مهمترین ویژگی دلار سبز است. البته این پرتره نسبت به نسخه جدید کوچکتر و نسبت به طراحی‌های قدیمی کمی بزرگتر است. به علاوه تصویر از مرکز اسکناس فاصله دارد و در حاشیه آن از چاپ ریز استفاده شده است. در پشت دلار سبز نیز نمایی از تالار استقلال آمریکا چاپ شده‌است. دیگر ویژگی‌های ظاهری دلار سبز اصل عبارتند از:

• ابعاد دلار سبز: تقریبا 7.4218 در 3.125 اینچ معادل 189 در 79 میلی‌متر
• جنس کاغذ: با چشمان بسته هم می‌توان جنس دلار را تشخیص داد چرا که 75% از جنس کاغذ دلار را پارچه‌ی کتان تشکیل داده و با لمس کردن و بوییدن آن متوجه تمایز آن با سایر کاغذها خواهید شد. کتان بودن دلار باعث استحکام کاغذ هم می‌شود به همین خاطر دلار به راحتی پاره نمی‌شود. جالب است بدانید، برای نو شدن دلار می توانید آن را مثل لباس‌هایتان شسته و اتو کنید تا به روز اول تبدیل شود. این قابلیت هم به خاطر کتان بودن جنس کاغذ است.
• مهر خزانه‌داری: مهر خزانه‌داری آمریکا مشابه طرح جدید در سمت راست تصویر فرانکلین چاپ شده‌است.
• شماره سریال: ترکیب 11 تایی از ارقام و حروف انگلیسی که مشابه طراحی جدید در گوشه بالا-چپ و گوشه پایین-راست اسکناس قرار دارد.
• شماره سری: این طراحی برای سری‌های 1996، 1999، 2001، 2003، A2003، 2006 و A2006 استفاده شده‌است. شماره سری در سمت چپ-پایین پرتره فرانکلین با فونت ریز چاپ شده‌است.
• مهر بانک مرکزی یا فدرال رزرو: مهر سیاه رنگ بانک مرکزی آمریکا مشابه طراحی جدید در سمت چپ پرتره فرانکلین قرار دارد. شاخص دو حرفی بانک مرکزی (بانک مربوط به ایالت توزیع کننده اسکناس) در سمت چپ مهر قرار دارد. اگر دلار تقلبی باشد، حرف انگلیسی شاخص بانک مرکزی با حرف دوم شماره سریال دلار متفاوت است.

تشخیص دلار اصل سبز با لمس کردن اسکناس

در طراحی دلار سبز هم از چاپ برجسته البته با کیفیت پایین‌تر استفاده شده است. با حرکت دست روی سطح اسکناس می‌توانید برجستگی چاپ در بخش‌های مختلف آن را احساس کنید. البته در صورت کهنه بودن اسکناس این ویژگی قابل تشخیص نیست و معیار مناسبی برای دلار تقلبی محسوب نمی‌شود.

تشخیص دلار تقلبی سبز با تصویر واترمارک 

اگر اسکناس 100 دلاری سبز را در برابر نور بگیرید، تصویری کم‌رنگ از چهره‌ی بنجامین فرانکلین در قسمت خالی در سمت راست پرتره ظاهر می‌شود. این تصویر از هر دو سمت اسکناس قابل مشاهده است. این پرتره از نظر ظاهر باید کاملا مشابه تصویر چهره دلار سبز باشد و فقط در برابر نور مرئی شود.

شناخت دلار تقلبی سبز به کمک سریال اسکناس 

مشابه طراحی دلار آبی، حرف دوم شماره سریال باید با شماره سری اسکناس همخوانی داشته باشد. برای این کار ابتدا شماره سری اسکناس را در سمت چپ پرتره فرانکلین بخوانید. سپس به کمک لیست زیر حرف انگلیسی متناسب با شماره سری را پیدا کنید. حرف دوم شماره سریال 11 رقمی باید مشابه این حرف باشد. در غیر این صورت دلار سبز تقلبی است.

• A=1996
• B=1999
• C=2001
• D=2003
• E=2004
• F=2003A
• G=2004A
• I=2006
• K=2006A

شناسایی دلار تقلبی سبز با تغییر رنگ جوهر 

در روی 100 دلاری 4 بار عدد 100 تکرار شده که هر کدام با فونت و الگوی متفاوتی است. عدد 100 که در گوشه‌ی سمت راست-پایین قرار دارد، با جوهری چاپ شده که با تغییر زاویه دلار، رنگ آن از سبز به مشکی تغییر شکل می‌دهد. این خود یک ویژگی متمایز دلار است که کپی کردن آن را دشوار می‌کند.

روش تشخیص دلار تقلبی از اصل به وسیله آهنربا 

برای تشخیص جعلی بودن دلار سبز می‌توانید یک آهنربا را به قسمت‌هایی از دلار که جوهر بیشتری دارد، نزدیک کنید. با این کار باید اسکناس به آهنربا بچسبد. شاید این راهکار بیشتر جنبه‌ی سرگرمی داشته باشد اما این نکته از ویژگی‌های منحصر به چاپ دلار است.

تفاوت دلار تقلبی و اصلی سبز زیر نور فرابنفش 

نوار امنیتی که سمت چپ تصویر فرانکلین روی اسکناس‌های دلار قرار دارد با تاباندن نور فرابنفش بصورت واضح مشخص می‌شود و به بنفش تغییر رنگ می‌دهد. اگر پس از تابش نور فرابنفش این نوار ظاهر نشد، دلار تقلبی است. این نوار از حروف USA و عدد 100 با یک الگوی متناوب تشکیل شده‌است که از هر دو طرف اسکناس نیز قابل مشاهده است. همچنین تاباندن نور فرابنفش باعث می‌شود تارهای کوچکی که بر روی اسکناس قرار دارد به رنگ قرمز و آبی مشخص شود. این تارها در آخرین مرحله‌‌های چاپ بر روی اسکناس بافته می‌شوند. در صورتی که خطوط قرمز و آبی روی اسکناس به صورت چاپی باشد، دلار تقلبی است. این استاندارد را در اسکناس‌های 500 هزار ریالی هم می‌توانید مشاهده کنید (اطلاعات بیشتر).

تشخیص دلار تقلبی سبز با ذره بین 

دلار اصل برخلاف دلار تقلبی وضوح و ظرافت چاپ بالایی دارد. برای تشخیص این مورد باید از ذره بین استفاده کنید. در صورتی که خطوط و اعداد اسکناس واضح نبود یا جوهر از خطوط خارج شده بود، نشان دهنده تقلبی بودن دلار است. به علاوه اسکناس‌های دلار با چاپ افست و دستگاه‌های مخصوص به خود چاپ می‌شوند. به همین خاطر گوشه‌ی حروف و اعداد با نوک تیز چاپ می‌شود. اگر این نکته رعایت نشده بود و گوشه‌های دلار بصورت ناواضح و گرد شده بود، دلار تقلبی است. همچنین اگر با ذره بین به دلار سبز اصل نگاه کنید، عبارت “USA 100” در در داخل عدد 100 نوشته شده در گوشه‌ی پایین-چپ قابل مشاهده است. همچنین روی یقه‌ی سمت چپ تصویر فرانکلین عبارت “THE UNITED STATES OF AMERICA” باید به وضح مشخص باشد.

یکی از بهترین روش‌های تشخیص دلار تقلبی، مقایسه کردن آن با اسکناس اصل است. به همین منظور به تصویر پشت و رو اسکناس‌های 1، 2، 5، 10، 20 و 50 دلاری توجه فرمایید:

یک روش جالب برای تشخیص دلار اصل از تقلبی 

جالب است بدانید که امکان کپی یا پرینت رنگی دلار وجود ندارد! اگر دلار را داخل دستگاه کپی قرار داده یا آن را اسکن کرده و بخواهید پرینت رنگی بگیرید، خروجی یک کاغذ کاملا سیاه خواهد بود! حتی فایل اسکن شده‌ی دلار نیز در فتوشاپ قابل اجرا نیست. این موضوع به دلیل استفاده از یک ویژگی امنیتی به نام صورت فلکی یوریون است که از سال 1996 بر روی اسکناس‌های دلار استفاده می‌شود. بنابراین برای تشخیص دلار تقلبی می‌توانید از آن کپی رنگی بگیرید. اگر حاصل صفحه سیاه بود، دلار اصل است. در نظر داشته باشید که برای کپی سیاه و سفید از دلار اصل این مشکل ایجاد نمی‌شود.

چگونه از دلار کپی رنگی بگیریم؟ 

برای اینکه از دلار اصل کپی رنگی بگیرید، یک تکنیک بسیار ساده وجود دارد. تنها کافیست دو تکه کاغذ روی شماره‌های سریال 11 رقمی دلار قرار داده و سپس از آن کپی رنگی بگیرید. با این کار دیگر خبری از صفحه سیاه نخواهد بود.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره روش‌های تشخیص دلار تقلبی، شما را به دیدن ویدئوی زیر دعوت می‌کنیم:

سخن پایانی درباره راهکارهای تشخیص دلار اصل از تقلبی 

بهترین کار بعد از تشخیص دلار تقلبی، معرفی کردن فروشنده‌ی دلارها به عوامل نیروی انتظامی است. تقاضا می‌شود در صورت تشخیص دلار تقلبی از معامله کردن با آن فرد منصرف شوید و نگذارید فرد فروشنده از این امر مطلع شود. سپس او را به مراجع انتظامی معرفی کنید تا آن‌ها با این موضوع برخورد کنند. به هیچ وجه خودتان اقدام خودسر انجام ندهید، چرا که افراد عادی قدرت چاپ ارز تقلبی را ندارند. در پایان منتظر نظرها و سوال‌های شما درباره روش‌های تشخیص دلار تقلبی هستیم.

ویژگی های امنیتی 100 دلاری اصل