پیرسینگ گوش یا سوراخ کردن گوش ساده‌ترین نوع جراحی زیبایی است که در بین خانم‌ها و حتی برخی از آقایان طرفداران زیادی دارد. حتی بسیاری از مادرها گوش کودک خود را برای آویزان کردن گوشواره سوراخ می‌کنند. پیرسینگ گوش در ظاهر ساده است؛ اما اگر به درستی و با رعایت نکات بهداشتی انجام نگیرد، خطرناک خواهد بود. در ادامه با ما در مجله اینترنتی لی‌لی‌مگ همراه باشید تا شما را با همه چیز درباره اقدامات لازم قبل و بعد از پیرسینگ گوش آشنا کنیم.
پیرسینگ گوش چیست؟
پیرسینگ گوش (Ear Piercing) به معنای سوراخ کردن بافت گوش برای قرار دادن جواهرات زینتی است. این روش محبوب‌ترین نوع پیرسینگ بدن محسوب می‌شود. سوراخ کردن گوش ممکن است در نقاط مختلف مثل نرمک، لاله یا بخش‌های غضروفی انجام گیرد.
پیرسینگ گوش نشانه چیست؟
پیرسینگ گوش یکی از عمل‌های زیبایی باستانی در جهان است که قدمت آن به گذشته‌های دور بر می‌گردد. مومیایی‌های کشف شده در ایتالیا و معابد سومری گواهی بر این ادعاست. در طول تاریخ نیز مردم قبایل و فرهنگ‌های مختلف با هدف خاصی از پیرسینگ گوش استفاده می‌کردند. استفاده از این جواهرات بیشتر ریشه در آیین این اقوام و باورهای مذهبی آنها داشته است. به طور مثال استفاده از گوشواره در بین سرخ پوستان شمال غربی آمریکا نشانه‌ای از اصالت خانوادگی و ثروت بوده است.
اما معنی پیرسینگ گوش در عصر حاضر چیست؟ برای این سوال دو پاسخ وجود دارد. برخی بر این باورند که پیرسینگ گوش فقط و فقط یکی از انواع اکسسوری است که توسط خانم‌ها و آقایان استفاده می‌شود و هیچ معنای خاصی ندارد. این گروه معتقدند که انواع مختلف گوشواره پیرسینگ صرفا بخشی از دنیای مد هستند و با هدف افزایش زیبایی و بهبود استایل استفاده می‌شوند. در طرف مقابل برخی از افراد معنا و مفهوم خاصی برای گوشواره پیرسینگ به ویژه در آقایان متصور هستند. آنها اعتقاد دارند که استفاده از پیرسینگ گوش راست در آقایان نشانه‌ای از همجنسگرایی فرد است و آقایانی که همجنسگرا نیستند، فقط گوش چپ خود را سوراخ می‌کنند. به همین دلیل است که بسیاری از دزدان دریایی یا رپرها فقط گوش چپ خود را سوراخ می‌کنند.
انواع مدل پیرسینگ گوش
در مواردی ممکن است پیرسینگ گوش بدون عمل سوراخ کردن انجام گیرد. به همین جهت پیرسینگ گوش به دو دسته پیرسینگ گوش دائمی و پیرسینگ گوش موقت تقسیم می‌شود. در پیرسینگ گوش دائمی سوراخی در بافت گوش ایجاد می‌شود که در صورت مراقبت مناسب دائمی خواهد بود. در ادامه به بررسی بیشتر این روش می‌پردازیم. در روش موقت نیازی به سوراخ کردن گوش نیست. در این روش از پیرسینگ چسبی گوش، پیرسینگ فیک گوش یا پیرسینگ مغناطیسی گوش (مدل‌ها) استفاده می‌شود که هیچ نیازی به سوراخ کردن پوست برای نصب ندارند. علاوه بر این دو روش، تکنیک خاص دیگری به نام پیرسینگ میکرودرمال هم وجود دارد. در این روش بافت گوش تنها از یک طرف سوراخ شده و یک نگین زینتی در آن محل کاشته می‌شود. برای آشنایی بیشتر می‌توانید دیگر مقاله مجله اینترنتی لی‌لی‌مگ با عنوان مدل‌های گوشواره پیرسینگ را مطالعه کنید.
قبل از اینکه به سراغ روش سوراخ کردن گوش برویم، شما را به دیدن ویدیوی زیر دعوت می کنیم. در این ویدیو روش ساخت یک مدل پیرسینگ گوش فیک به شما آموزش داده می شود. به کمک این مدل می توانید بدون سوراخ کردن گوش، یک پیرسینگ جذاب داشته باشید و از شر عوارض خطرناک این عمل رهایی یابید.
سوراخ کردن گوش چگونه انجام می شود؟
برای سوراخ کردن گوش چند روش متفاوت وجود دارد که در ادامه بررسی خواهد شد. در این روش‌ها با توجه به محل سوراخ، ممکن است از بیحسی موضعی نیز استفاده شود. همچنین در مواردی استفاده از یخ یا پمادهای حاوی لیدوکائین برای بیحسی محل مورد نظر مفید خواهد بود. به طور کلی روش‌های پیرسینگ عبارتند از:
سوراخ کردن گوش با تفنگ گوش سوراخ کن
بسیاری از افراد متخصص و برخی از فروشنده‌های زیورآلات از ابزارهای تجاری سوراخ کردن گوش استفاده می‌کنند که در اصطلاح به آن تفنگ گوش سوراخ‌کن گفته می‌شود. تفنگ گوش سوراخ‌کن به صورت خودکار سوراخی در گوش ایجاد کرده و میخ گوشواره را درون سوراخ قرار می‌دهد. البته این روش ممکن است آسیب‌هایی نظیر گیر کردن میخ درون گوش به همراه داشته‌باشد. به همین دلیل استفاده از این روش توصیه نمی‌شود.
نحوه سوراخ کردن گوش با سوزن
در این روش، متخصص یک سوزن توخالی را در محل مورد نظر فرو می‌کند. سپس میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره‌ی سوزن شده و درون سوراخ قرار می‌گیرد. در این شرایط سوزن درون سوراخ گوش است و میخ گوشواره نیز درون سوزن و داخل سوراخ گوش قرار دارد. سپس در همین شرایط سوزن از سوراخ گوش خارج شده و میخ گوشواره درون سوراخ باقی می‌ماند. بعد قسمت دیگر گوشواره نیز به میخ آن وصل می‌شود. این گوشواره اولیه است و باید برای مدتی مشخص درون سوراخ باقی بماند تا زخم کاملا التیام یابد. در نظر داشته باشید که برای این کار باید از سوزن مخصوص استفاده کنید. اما انجام پیرسینگ گوش با آنژیوکت به جای سوزن مخصوص هم امکان‌پذیر است.
سوراخ کردن گوش با دو سوزن
در این روش ابتدا یک سوزن خیلی کوچک در محل سوراخ وارد می‌شود. سپس از طرف مقابل یک سوزن بزرگ و توخالی در راستای سوزن کوچک وارد سوراخ شده و سوزن کوچک را در بر می‌گیرد. در ادامه سوزن کوچک از سوراخ گوش خارج می‌شود و مشابه تکنیک قبل میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره‌ی سوزن بزرگ شده و درون سوراخ قرار می‌گیرد. سپس سوزن بزرگ خارج شده و میخ گوشواره درون سوراخ گوش باقی می‌ماند. در انتها قسمت دیگر گوشواره به میخ آن وصل می‌شود. مشابه روش قبل، این گوشواره اولیه است و باید برای مدتی مشخص درون سوراخ باقی بماند تا زخم کاملا بهبود یابد.
اموزش پیرسینگ غضروف گوش
سوراخ کردن غضروف گوش کاری حساس است که به تجربه و مهارت زیادی نیاز دارد. به علاوه سوراخ غضروف گوش بسیار مستعد عفونت است و به همین دلیل بهتر است این کار زیر نظر یک متخصص انجام شود تا از عوارض و مشکلات بعدی آن پیشگیری شود. برای آشنایی با نحوه سوراخ کردن غضروف گوش شما را به دیدن ویدئوی زیر دعوت می‌کنیم:
عوارض پیرسینگ گوش چیست؟
پس از سوراخ کردن گوش‌ها یا سایر نقاط بدن، حتی اگر این کار با رعایت اصول بهداشتی و دقت کافی انجام شود، احتمال بروز عوارض مختلفی وجود دارد. از جمله عوارض پیرسینگ گوش میتوان به عفونت گوش سوراخ شده ، درد، التهاب و واکنش‌های آلرژیک اشاره کرد. همچنین ممکن است گوشواره یا شی خارجی درون سوراخ گیر کند، سوراخ کردن پوست در نواحی نامناسب (در انتهای نرمک گوش) باعث پارگی شود و یا زخم‌های اسکار روی پوست ایجاد شود. با مراقبت مناسب و رعایت اصول بهداشتی بعد از عمل، احتمال بروز این عوارض بسیار پایین خواهد بود. در صورت مشاهده‌ی علائم فوق حتما به پزشک مراجعه کنید. از دیگر عوارض پیرسینگ میتوان به بیماری‌های مختلفی مثل ایدز و هپاتیت اشاره کرد که در صورت عدم رعایت اصول بهداشتی و استفاده نکردن از سوزن‌های استریل خطرساز می‌شود.
در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با نکات مهم قبل از سوراخ کردن گوش آشنا کنیم. همچنین مهمترین موارد و سوالات شما درباره مراقبت از پیرسینگ بعد از سوراخ کردن گوش را پاسخ خواهیم داد.
نکات مهم برای پیشگیری از عوارض پیرسینگ گوش
قبل از سوراخ کردن گوش از کلوئید پیشگیری کنید!
آیا شما در خانواده‌ی خود سابقه زخم‌های بزرگ کلوئیدی یا گوشت‌های اضافه پوستی دارید؟ کلوئیدها زخم‌های بزرگی هستند که در اثر جای زخم روی پوست و رشد بیش از حد پدیده‌ی ترمیم زخم به صورت یک گوشت اضافه ایجاد می‌شوند. اگر در خانواده‌ی شما سابقه‌ی چنین مشکل پوستی وجود دارد، احتمال بروز زخم‌های بزرگ پوستی بعد از پیرسینگ گوش در شما افزایش می‌یابد. بنابراین قبل از سوراخ کردن گوش این موضوع را به اطلاع متخصص برسانید.
حساسیت به گوشواره پیرسینگ را شناسایی کنید!
زیورآلاتی که در محل سوراخ‌ها قرار می‌گیرد، از فلزات مختلفی تشکیل شده‌است. معمولا گوشواره یا شی خارجی که در ابتدا برای مدتی درون سوراخ قرار می‌گیرد، از جنس نقره‌ی استرلینگ (نقره با 92.5 درصد خلوص) است که برای بیشتر افراد یک فلز غیرتحریک کننده به حساب می‌آید. اگر شما می‌دانید که به فلز خاصی آلرژی دارید، برای جلوگیری از التهاب پوستی و اگزما باید از آن اجتناب کنید. در غیر این صورت واکنش‌های آلرژیک شامل قرمز شدن، تورم، خارش، سوزش و درد در محل تماس فلز با پوست ظاهر می‌شود. این مشکل می‌تواند زیبایی ظاهری شما را که هدف اصلی از پیرسینگ است، به خطر بیندازد. معمولا در بیشتر موارد حساسیت به نیکل باعث بروز این مشکل است. برای آشنایی بیشتر با این موضوع، به مقاله لی‌لی‌مگ درباره روش‌های درمان حساسیت به پیرسینگ مراجعه کنید.
عوارض پیرسینگ غضروف گوش چیست؟
قسمت نرمک گوش معمولا اولین انتخاب برای سوراخ کردن و آویختن جواهرات زینتی است. مدل‌های دیگری نیز برای این کار وجود دارد. برخی از افراد به صورت پله‌ای نقاط مختلفی از نرمک را سوراخ می‌کنند و از چندین شی زینتی استفاده می‌کنند. علاوه بر این موارد، سوراخ کردن قسمت‌های غضروفی گوش هم به تازگی مد شده است. در نظر داشته باشید سوراخ كردن غضروف گوش معمولا خطرناک است و احتمال بروز عفونت در آن بیشتر است. زخم‌های ناشی از سوراخ کردن غضروف گوش دوره درمان طولانی‌تری داشته و به مراقبت بیشتری احتیاج دارند. به علاوه غضروف برخلاف نرمه عروق خونی ندارد و در نتیجه در صورت عفونت کردن عوارض خطرناک‌تری خواهد داشت. به همین دلیل بسیاری از متخصصان گوش و حلق و بینی سوراخ کردن غضروف گوش را ممنوع می‌دانند. توصیه می‌کنیم به جای سوراخ کردن غضروف گوش از پیرسینگ فیک، چسبی یا مغناطیسی استفاده کنید.
پیرسینگ گوش را کجا انجام دهیم؟
توصیه می‌کنیم از سوراخ کردن گوش در منزل به شدت پرهیز کنید؛ زیرا این کار به ابزار مخصوص و تخصص نیاز دارد. در صورتی که پیرسینگ گوش به درستی صورت نگیرد و اصول بهداشتی در انجام آن رعایت نشود، احتمال بروز عوارض و مشکلاتی مثل عفونت افزایش می‌یابد. بنابراین بهتر است برای سوراخ کردن گوش به کلینیک‌ها یا درمانگاه و نزد اطراف متخصص بروید. برای انتخاب محل مناسب به نکات زیر توجه کنید:
- استعمال دخانیات در آرایشگاه یا درمانگاه مورد نظر اکیدا ممنوع باشد.
- نظافت و بهداشت عمومی سالن آرایشی یا درمانگاه بسیار مهم است و عفونت‌های بعد از سوراخ کردن را کاهش می‌دهد.
- فرآیند پیرسینگ گوش قابل مشاهده باشد. با این کار شما مطمئن می‌شوید که اصول بهداشتی قبل از پیرسینگ رعایت می‌شود.
- رعایت اصول بهداشتی در مورد سوزن‌های پیرسینگ بسیار مهم است. سوزن‌ها نباید درون آب غوطه‌ور باشند، بلکه باید در یک محفظه‌ی شسشتو قرار گرفته و ضدعفونی شوند. همچنین برای سایر ابزارها نیز از اتوکلاو (ضدعفونی کردن با استفاده از حرارت) استفاده شود. در غیر این صورت احتمال انتقال بیماری‌های خطرناک مثل ایدز و هپاتیت افزایش می‌یابد.
- به محل‌هایی که برای سوراخ کردن گوش (حتی نرمک) از تفنگ‌های سوراخ‌کن استفاده می‌کنند، مراجعه نکنید. این دستگاه‌ها می‌تواند زمینه‌ساز عوارض و مشکلات بعدی باشد.
قیمت پیرسینگ گوش چقدر است؟
پیرسینگ گوش بسته به موقعیت سوراخ و همچنین کلینیک هزینه‌ای متفاوت دارد. پیرسینگ نرمه گوش ارزان‌تر است و بین 30 تا 50 هزار تومان هزینه دارد. اما سوراخ کردن غضروف گوش گران‌تر است و بین 50 تا 70 هزار تومان قیمت دارد. به علاوه اگر خودتان حلقه پیرسینگ را خریداری کنید، قیمت حلقه از هزینه پیرسینگ کسر می‌شود.
نکاتی که باید بعد از سوراخ کردن گوش بدانید
مدت زمان مورد نیاز برای بهبود پیرسینگ گوش چقدر است؟
سوراخ کردن گوش ممکن است در بافت نرمک یا بافت غضروفی انجام شود. سوراخ کردن نرمک گوش معمولا بعد از 4 تا 8 هفته درمان می‌شود. اما سوراخ کردن بافت غضروفی دوره درمان طولانی‌تری دارد. بسته به نوع سوراخ ممکن است دوره درمان سوراخ کردن غضروف گوش از چند ماه تا یک سال طول بکشد. در طول این دوره باید مطابق تجویز پزشک از پیرسینگ گوش مراقبت کرده و از دستکاری یا خارج کردن حلقه پرهیز کنید. در صورتی که این موارد را رعایت نکنید، دوره درمان پیرسینگ گوش طولانی‌تر خواهد بود (منبع).
مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن گوش
بعد از قرار دادن شی زینتی درون سوراخ گوش، معمولا دستورالعمل مراقبتی مشخصی توسط متخصص به شما داده می‌شود. توجه کنید که گوشواره یا شی زینتی که برای اولین بار درون سوراخ قرار می‌گیرد، حتما برای مدتی (معمولا چند هفته و وابسته به محل سوراخ) در جایش باقی بماند تا سوراخ به طور کامل التیام یابد. این مدت برای بخش غضروفی بیشتر از نرمک گوش است. به علاوه برای جلوگیری از عفونت یا سایر عوارض نکات زیر را رعایت کنید:
- از گوشواره‌های حاوی نیکل به هیچ عنوان استفاده نکنید.
- استفاده از الکل، آب اکسیژنه یا پمادهای آنتی بیوتیک ممکن است باعث تحریک پوست شود. به همین دلیل از مصرف خودسرانه آنها اجتناب کنید.
- در هنگام تعویض لباس یا استفاده از روسری مراقب باشید گوشواره کشیده نشود.
- پس از سوراخ کردن گوش، متخصص از شما می‌خواهد تا چند روز حمام نکنید. به علاوه استخر و ورزش‌های آبی تا چند هفته برای شما ممنوع است.
- قبل از تماس با گوشواره و محل سوراخ دست‌ها را با آب و صابون بشویید.
- روبالشی را به صورت روزانه تعویض کنید.
- در زمان خواب روی گوش سوراخ شده نخوابید.
- تا زمان ترمیم پیرسینگ گوش از اسپری یا ادکلن در اطراف آن استفاده نکنید.
- در زمان نظافت پیرسینگ، گوشواره را در سوراخ بچرخانید. این کار از گیر کردن گوشواره و بسته شدن سوراخ جلوگیری می‌کند.
- اگر یک روز بعد از پیرسینگ گوش، علایم عفونت مثل قرمزی، درد یا تورم ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.
پیرسینگ گوش را چگونه نظافت کنیم؟
پس از انجام پیرسینگ گوش، متخصص از شما می‌خواهد تا به صورت روزانه گوش را شستشو دهید. برای این کار فقط مطابق دستور او عمل کرده و از مصرف خودسرانه دارو و روش‌های خانگی پرهیز کنید. معمولا در این شرایط شستشو با محلول آب و نمک، رایج‌ترین تجویز است. برای این کار باید یک چهارم قاشق چایخوری نمک را در یک پیمانه آب گرم حل کرده و سپس به کمک گوش پاک کن یا پنبه اطراف سوراخ را مرطوب کنید. سپس به آرامی کبره‌ها و ترشحات را پاک کرده و پیرسینگ را تمیز کنید. در پایان گوش را با دستمال کاغذی خشک کنید. بهتر است برای خشک کردن گوش از حوله استفاده نکنید. زیرا انتقال باکتری در این مورد بسیار زیاد است.
چه موقع پیرسینگ گوش را برداریم؟
سوراخ کردن گوش بسته به موقعیت، به مدت زمان مشخصی برای التیام کامل احتیاج دارد و بعد از عمل توسط متخصص مشخص می‌شود. تا اتمام این دوره نباید گوشواره یا نگین پیرسینگ را از سوراخ خارج کنید. زیرا احتمال بسته شدن سوراخ وجود دارد. پس از این دوره می‌توانید به متخصص مراجعه کرده و از او بخواهید تا آویز جدید را برای شما نصب کند.
سوراخ کردن گوش نوزاد
بسیاری از مادران تمایل دارند تا گوش نوزاد خود را در سنین پایین سوراخ کرده و از گوشواره استفاده کنند. در این بین یافتن سن مناسب برای سوراخ کردن گوش کودک یکی از مهمترین سوالات خانواده‌هاست. اما بهتر است قبل از هر اقدامی درباره سوراخ کردن گوش نوزاد به موارد زیر توجه کنید:
چه زمانی بهترین سن سوراخ کردن گوش کودک است؟
پزشکان معتقدند که سوراخ کردن گوش نوزاد قبل از اتمام 6 ماهگی به شدت خطرناک است و احتمال بروز عفونت شدید وجود دارد. زیرا سیستم ایمنی نوزاد در این سن هنوز به صورت کامل شکل نگرفته است و در نتیجه بدن در برابر عامل عفونی مقاومت لازم را ندارد. معمولا توصیه می‌شود که گوش کودک بعد از 6 یا 7 سالگی سوراخ شود. به علاوه بسیاری از روانشناسان معتقدند که سوراخ کردن گوش کودک باید با نظر و خواست خود او همراه باشد. بنابراین اجازه دهید کودک کمی بزرگ شده و با تمایل و خواست خودش اقدام به سوراخ کردن نرمه گوش کنید.
بهترین مکان برای سوراخ کردن گوش نوزاد کجاست؟
سوراخ کردن گوش کودک و نوزاد در بخش‌های عضروفی عوارض بسیار خطرناکی را به همراه دارد و در نتیجه ممنوع است. اگر قصد این کار را دارید، فقط قسمت نرمه گوش را سوراخ کنید.
گوشواره کودک از چه جنسی باشد؟
بهتر است برای کودکان به جای گوشواره‌های بدلی از گوشواره ساده میخی از جنس طلا استفاده کنید. زیرا گوشواره‌های بدلی حاوی نیکل هستند و بیشتر کودکان به نیکل حساسیت دارند. به علاوه می‌توانید از پلاتین و تیتانیوم هم برای جنس گوشواره استفاده کنید. به عنوان نکته آخر مراقب باشید که پشت گوشواره تیز نباشد تا آسیبی به نواحی پشت گوش وارد نکند.
نحوه سوراخ كردن گوش نوزادان
قدیمی‌ها برای سوراخ کردن گوش کودک از نخ و سوزن و روش‌های دردناک خانگی استفاده می‌کردند. شاید شما هم تجربه سوراخ کردن گوش با این روش‌ها را داشته باشید! اما امروزه پزشکان اکیدا توصیه می‌کنند که عمل سوراخ کردن گوش کودک به هیچ عنوان در منزل و توسط والدین انجام نشود. بنابراین بهتر است کودک را به کلینیک‌های معتبر یا درمانگاه برده تا متخصص گوش کودک را سوراخ کند. به هیچ عنوان برای سوراخ کردن گوش نوزاد یا کودک به طلافروشی و آرایشگاه نروید.
مراقبت بعد از سوراخ كردن گوش نوزاد
- قبل از تماس با گوشواره کودک حتما دست‌ها را با آب و صابون ضدعفونی کنید. همچنین مراقب باشید کودک به گوشواره دست نزند و آن را نکشد.
- در کودکان کم سن و سال مطمئن شوید که قفل گوشواره محکم است و کودک نمی‌تواند آن را باز کند. زیرا ممکن است کودک گوشواره را باز کرده و آن را ببلعد.
- گوشواره کودک باید 4 تا 6 هفته در محل سوراخ باقی بماند. اگر قبل از این زمان گوشواره را خارج کنید، سوراخ بسته شده و دیگر نمی‌توان گوشواره را در آن قرار داد. پس از این دوره می‌توانید گوشواره اولیه را خارج کرده و از گوشواره جدید استفاده کنید.
- محل سوراخ گوش را روزانه و برای سه هفته مطابق دستور پزشک شسته و ضدعفونی کنید. می‌توانید با تجویز پزشک از یک پماد آنتی بیوتیک برای چرب کردن محل سوراخ استفاده کنید.
- پس از هر بار تمیز کردن، گوشواره را در سوراخ گوش کودک بچرخانید و از چسبندگی آن با ترشحات اطراف سوراخ جلوگیری کنید.
- مراقب علائم عفونت مثل قرمز شدن، درد، التهاب و تب باشید و در صورت تداوم آنها بیشتر از یک روز، حتما کودک را نزد پزشک ببرید.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پیرسینگ گوش، شما را به دیدن ویدئوی زیر دعوت می‌کنیم:
سخن پایانی درباره سوراخ کردن گوش
سوراخ کردن گوش یکی از سنت‌های قدیمی در بین ایرانیان است. با این وجود ورود فرهنگ غربی باعث شده است تا شاهد سوراخ کردن افراطی گوش در نقاط مختلف باشیم. به ویژه سوراخ کردن غضروف گوش که کاری بسیار خطرناک و پرعارضه است. به همین جهت توصیه می‌کنیم سوراخ کردن گوش را فقط در بخش نرمه گوش انجام داده و از پیرسینگ‌های شلوغ پرهیز کنید. در پایان منتظر نظرها و سوال‌های شما درباره سوراخ کردن گوش هستیم.