عفونت پیرسینگ گوش یکی از مشکلات اصلی این عمل زیبایی است. سوراخ کردن گوش یا پیرسینگ گوش یکی از عمل‌های زیبایی پرطرفدار است که البته در مواردی عوارض خطرناکی دارد. با توجه به گسترده بودن این عمل، استانداردهای مختلفی برای آن تعریف شده‌است تا خطرات و عوارض ناشی از سوراخ کردن گوش‌ها را به حداقل برساند. در این مطلب از مجله اینترنتی لی‌لی‌مگ قصد داریم شما را با عوارض پیرسینگ گوش و به طور ویژه عفونت پیرسینگ گوش و درمان آن آشنا کنیم.
شایع ترین عوارض سوراخ کردن گوش
در حالی که پیرسینگ گوش و پیرسینگ غضروف گوش از متداول‌ترین انواع پیرسینگ است، خطراتی جدی نیز به همراه دارد که در برخی موارد ظاهر می‌شوند. به طور کلی موارد زیر شایع‌ترین خطرات سوراخ کردن گوش است:
- آبسه کردن
- واکنش‌های آلرژیک
- پری کندریت یا التهاب بخش خارجی گوش
- عفونت
- عفونت غضروف گوش
- اسکار کلوئید یا گوشت اضافی در محل زخم
- پاره شدن گوش در محل ایجاد سوراخ
- آسیب‌های ناشی از قرار دادن گوشواره یا حلقه مثل گیر کردن
- انتقال بیماری‌های خطرناک مثل ایدز و هپاتیت
- سرطان پوست
- قطع شدن عصب
عفونت گوش سوراخ شده بعد از پیرسینگ
عفونت پیرسینگ گوش به دلیل تماس دست یا جسم خارجی آلوده ایجاد میشود. عامل عفونی ممکن است در زمان سوراخ کردن گوش و توسط سوزن یا ابزار غیراستریل منتقل شود یا ناشی از عدم رعایت اصول بهداشتی در دوره بهبود زخم باشد. همچنین استفاده از آویزهای سنگین هم می‌تواند روند التیام زخم را متوقف کرده و باعث عفونت شود. برای پیشگیری از عفونت گوش بهتر است قبل از این که گوشواره خود را عوض کنید یا به محل پیرسینگ دست بزنید، حتما دست‌های خود را بشویید.
علائم عفونت پیرسینگ گوش
نشانه‌های عفونت شامل قرمزی، درد و سوزش در محل پیرسینگ، ترشح مایع یا چرک (همراه با بوی بد)، تب کردن و کاهش فشار خون در موارد شدید است. اگر عفونت به صورت موضعی و در گوش باشد، به آن عفونت پری کندریت (Perichondritis) یا عفونت گوش خارجی گفته میشود. البته در موارد شدیدتر عفونت وارد جریان خون میشود که در این حالت منجر به عفونت خون یا سِپسیس (Sepsis) میشود. اگرچه سِپسیس معمولا خطر زیادی ندارد اما در صورت گسترش یافتن و درمان نشدن می‌تواند باعث شوک عفونی (شوک سِپتیک) و در نهایت مرگ شود.
عفونت سوراخ غضروف گوش چیست؟
عفونت غضروف گوش بسیار خطرناکتر از عفونت نرمه گوش است. این عفونت در اثر سوراخ کردن غضروف گوش ایجاد میشود. از آنجایی که غضروف عروق خونی کمتری دارد، امکان مقابله‌ی گلبول‌های سفید با سلول‌های عفونی در آن کمتر است و در نتیجه عفونت در این ناحیه می‌تواند خطرناکتر باشد. به علاوه دوره درمان عفونت غضروف گوش طولانی‌تر است و بیشتر از 3 ماه طول می‌کشد. عفونت غضروف گوش می‌تواند به سرعت به داخل غضروف سرایت کرده و مشکلات جدی‌تری ایجاد کند. به همین جهت توصیه میشود که هرگز به سراغ سوراخ کردن گوش در بخش‌های غضروفی نروید.
درمان عفونت سوراخ گوش بعد از پیرسینگ
عفونت سوراخ گوش یکی از شایع‌ترین عوارض پیرسینگ است. در صورتی که این عفونت خفیف باشد، به راحتی می‌توان آن را در منزل درمان کرد. لازم به ذکر است که در زمان عفونت پیرسینگ نباید حلقه را از محل سوراخ خارج کنید. این کار باعث بسته شدن سوراخ و باقی ماندن عفونت میشود که بسیار خطرناک است. با در نظر داشتن این نکته به روش‌های زیر برای درمان عفونت سوراخ گوش توجه کنید.
درمان عفونت گوش سوراخ شده با پماد آنتی بیوتیک
استفاده از آنتی بیوتیک خوراکی (کپسول و قرص) برای درمان آبسه و عفونت ناشی از سوراخ کردن گوش موثر است. همچنین می‌توان از پماد جنتامایسین یا پماد تتراسایکلین برای عفونت سوراخ گوش استفاده کرد. با این وجود نباید به صورت خودسرانه پماد آنتی بیوتیک مصرف کنید. در بسیاری از موارد متخصصان توصیه می‌کنند که برای درمان عفونت از محلول آب و نمک به جای پمادهای آنتی بیوتیک استفاده شود (منبع).
در ادامه شما را با چندین پماد برای عفونت سوراخ گوش و نحوه‌ی مصرف آنها آشنا می‌کنیم:
نحوه مصرف پماد جنتامایسین برای سوراخ گوش
جنتامایسین (Gentamicin) یک داروی آنتی بیوتیکی است که برای از بین بردن عوامل باکتریایی تجویز میشود. پماد موضعی جنتامایسین یکی از اشکال این دارو است که برای درمان عفونت‌های پوستی تجویز میشود. به علاوه بسیاری از پزشکان این دارو را به عنوان پماد برای گوش سوراخ شده و پیشگیری و درمان عفونت ناشی از سوراخ کردن گوش تجویز می‌کنند.
معمولا توصیه میشود که برای درمان عفونت گوش سوراخ شده روزانه 3 یا 4 مرتبه (با نظر پزشک) از پماد جنتامایسین استفاده شود. روش مصرف دارو به این ترتیب است که ابتدا باید دست‌ها را بشویید. سپس گوش عفونت کرده را به کمک محلول آب و نمک و دستور ذکر شده در قسمت بعدی شستشو دهید و کبره‌ها و آلودگی‌های اطراف زخم را به آرامی پاک کنید. سپس گوش را به کمک یک گاز استریل به آرامی خشک کنید. بعد مقدار کمی از پماد را اطراف سوراخ گوش بمالید. در نهایت دست‌ها را ضد عفونی کنید.
در نظر داشته باشید که مصرف خودسرانه‌ی پماد جنتامایسین برای درمان عفونت گوش بعد از سوراخ کردن اصلا توصیه نمی‌شود. بهتر از پیش از مصرف این دارو به پزشک مراجعه کرده و با توجه به شدت عفونت و با تجویز ایشان از دوز مشخصی از دارو استفاده نمایید. در ضمن توجه داشته باشید که مصرف این دارو برای کودکان زیر یک سال توصیه نمی‌شود. به علاوه مصرف این دارو در افرادی که به داروی جنتامایسین حساسیت دارند، ممنوع است.
نحوه مصرف پماد تتراسایکلین برای سوراخ گوش
استفاده از پماد تتراسایکلین (Tetracycline) یکی از گزینه‌های درمانی مناسب است که برای سوراخ كردن گوش و عفونت احتمالی پس از آن تجویز میشود. این دارو علاوه بر درمان عفونت، برای پیشگیری از عفونت سوراخ گوش و همچنین درمان برخی دیگر از ضایعات پوستی نظیر جوش، آکنه و زخم‌های پوستی موثر است.
برای درمان عفونت پیرسینگ گوش باید از پماد تتراسایکلین 3 درصد استفاده کنید. طریقه‌ی مصرف دارو به این شکل است که ابتدا باید گوش عفونی را با محلول آب و نمک شستشو داده و چرک‌ها و آلودگی‌های اطراف سوراخ گوش را پاک کنید. سپس گوش را با یک پارچه یا گاز استریل خشک کنید. بعد به اندازه‌ی سر انگشت از پماد را روی سوراخ گوش بمالید. این کار روزانه یک تا 3 مرتبه (با نظر پزشک) تکرار کنید تا عفونت به سرعت برطرف شود.
توصیه می‌کنیم که فقط با دستور پزشک از پماد تتراسایکلین برای درمان عفونت گوش بعد از پیرسینگ استفاده کرده و از مصرف خودسرانه‌ی آن اکیدا پرهیز نمایید.
درمان خانگی عفونت سوراخ گوش با آب و نمک
- دست‌ها را به کمک آب و صابون آنتی باکتریال برای حداقل 20 ثانیه شسته و کاملا ضدعفونی کنید.
- یک چهاره قاشق چایخوری نمک بدون ید را در یک فنجان آب گرم حل کنید. می‌توانید محلول آب و نمک استریل را از داروخانه تهیه کرده و از آن استفاده کنید.
- یک فنجان کوچک را با محلول پر کرده و نرمه گوش عفونی را برای 3 تا 5 دقیقه در آن قرار دهید. اگر این کار امکان‌پذیر نیست، یک تکه پنبه یا یک گوش پاک کن را به محلول آغشته کرده و به آرامی محل سوراخ را تمیز کنید تا کبره‌ها و ترشحات خشک شده پاک شود.
- گوش را با آب تمیز و گرم شستشو دهید تا هیچ گونه نمکی روی زخم باقی نماند. سپس آن را با یک دستمال کاغذی یا گاز استریل خشک کنید. استفاده از حوله برای خشک کردن گوش ممنوع است!
- این روش را مطابق تجویز متخصص به صورت روزانه تکرار کنید.
چه زمان برای درمان عفونت سوراخ گوش به پزشک مراجعه کنیم؟
معمولا عفونت گوش ناشی از پیرسینگ به سرعت از بین می‌رود. ولی در صورت بروز علایم زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
- درمان نشدن عفونت بعد از چند روز
- عفونت همراه تب
- گسترش عفونت
- گیر کردن گوشواره در پوست
در این موارد پزشک با تجویز قرص یا پماد آنتی‌بیوتیک عفونت گوش را کنترل و درمان می‌کند.
درمان عفونت سوراخ غضروف گوش بعد از پیرسینگ
معمولا دوره‌ی بهبودی پیرسینگ غضروف گوش طولانی‌تر از پیرسینگ نرمه‌ی گوش است. به علاوه همانطور که اشاره شد، عفونت سوراخ غضروف بسیار خطرناکتر است و درمان آن مشکل‌تر می‌باشد. به علاوه سوراخ غضروف بسیار مستعد عفونت است و احتمال عفونت آن در مقایسه با سوراخ کردن بافت‌های نرم گوش بسیار بیشتر است. حتی اگر شما دستورالعمل‌های بهداشتی را هم به خوبی رعایت کنید، باز هم بروز عفونت غضروف گوش بعد از سوراخ کردن بسیار محتمل است. اما برای درمان این مشکل باید چه کار کنیم؟
برای درمان عفونت غضروف گوش در موارد خفیف به توصیه‌های زیر توجه کنید:
- روزانه سه مرتبه محل سوراخ را با محلول آب و نمک (مطابق دستور قسمت قبل) شستشو دهید. حتما پس از شستن گوش، دو طرف آن را با یک پارچه‌ی استریل خشک کنید.
- از مصرف خودسرانه‌ی الکل، هیدروژن پراکسید، پمادهای آنتی بیوتیک و سایر داروها پرهیز کنید. این داروها اگر به درستی و با دوز مناسب استفاده نشوند، دوره‌ی بهبودی زخم شما را طولانی می‌کنند.
- به هیچ عنوان گوشواره را از سوراخ غضروف خارج نکنید. ترجیحا از گوشواره‌ی طلا استفاده کنید تا فرآیند بهبود تسریع یابد.
در صورتی که با رعایت موارد فوق و پس از چند روز علایم عفونت برطرف نشد یا افزایش یافت، حتما به پزشک مراجعه کرده و با تجویز ایشان از پمادهای آنتی بیوتیک استفاده نمایید.
چگونه از عفونت پیرسینگ گوش پیشگیری کنیم؟
در عمل پیرسینگ گوش یک سوراخ در بافت گوش ایجاد میشود. بنابراین می‌توان پیرسینگ را نوعی زخم در نظر گرفت که برای درمان به زمان و مراقبت نیاز دارد. البته ممکن است گوش سوراخ شده حتی سال‌ها بعد از درمان نیز دچار عفونت شود. برای پیشگیری از عفونت پیرسینگ گوش نکات زیر را رعایت کنید:
- برای سوراخ کردن گوش به مراکز معتبر و بهداشتی مراجعه کرده و از سوراخ کردن گوش در خانه پرهیز کنید.
- پس از سوراخ کردن گوش، مطابق آموزش متخصص محل سوراخ را دو مرتبه در روز با محلول آب و نمک شستشو دهید.
- حداقل تا 24 ساعت پس از پیرسینگ از حمام رفتن اجتناب کنید.
- تا چند هفته از رفتن به استخر و سایر ورزش‌های آبی پرهیز کنید.
- از دست زدن و دستکاری کردن گوشواره یا خاراندن سوراخ گوش به جز برای شستشوی محل پیرسینگ پرهیز کنید. قبل از دست زدن حتما دست‌ها را با آب و صابون شسته و ضدعفونی کنید.
- از تماس گوشی تلفن یا هر جسم خارجی دیگر به محل سوراخ تا زمان بهبودی کامل جلوگیری کنید.
- از خوابیدن روی پیرسینگ گوش اجتناب کنید.
- در زمان تعویض لباس مراقب باشید تا گوشواره کشیده نشود.
- روبالشی را به صورت هفتگی تعویض کنید.
- پیرسینگ گوش با تفنگ‌های سوراخ کن خطرناک است و احتمال عفونت و سایر عوارض را افزایش می‌دهد. به همین جهت بهتر است از سوزن استریل برای سوراخ کردن گوش استفاده شود.
درمان سایر عوارض پیرسینگ گوش
برای درمان سایر عوارض پیرسینگ گوش می‌توانید از روش‌های درمانی زیر استفاده کنید. البته بهتر است که شرایط خود را با یک پزشک مطرح کنید و از توصیه‌های او پیروی کنید.
درمان حساسیت به فلز بعد از سوراخ کردن گوش
واکنش‌های آلرژیک معمولا در اثر حساسیت به فلزات ایجاد میشود. در بیشتر موارد حساسیت به نیکل عامل اصلی آلرژی است. در این موارد بهتر است مورد آلرژی را شناسایی کرده و از آن دوری کنید. همچنین استفاده از داروهای استروئیدی موضعی برای بهبود سریع‌تر واکنش‌های آلرژیک توصیه میشود. البته این داروها را فقط باید با تجویز پزشک مصرف کنید.
درمان کلوئید یا گوشت اضافه بعد از پیرسینگ گوش
برای درمان اسکار کلوئید یا گوشت اضافه، از جراحی، تزریق کورتیکواستروئید، پرتودرمانی یا لیزردرمانی استفاده میشود. معمولا این روش‌ها موثر خواهد بود و این عارضه از بین می‌رود.
پارگی گوش و گیر کردن گوشواره بعد از سوراخ کردن گوش
پاره شدن گوش معمولا با بخیه زدن (برای پارگی‌های ساده) درمان میشود؛ البته در موارد شدیدتر به جراحی گسترده‌تری نیاز است. همچنین گیر کردن گوشواره در گوش معمولا به دلیل استفاده از دستگاه‌های گوش سوراخ کن فنری ایجاد میشود. عموما استفاده از عمل جراحی برای خارج کردن گوشواره ضروری است که با بی‌حسی موضعی و ایجاد یک برش کوچک انجام میشود.
جلوگیری از بسته شدن سوراخ گوش بعد از پیرسینگ
زمانی که نیاز است تا گوشواره به هر دلیلی (مثلا برای درمان هر یک از موارد فوق) از محل خودش خارج شود، معمولا یک حلقه‌ی تفلونی در جای آن قرار می‌گیرد تا سوراخ ایجاد شده گشاد باقی بماند. اگر سوراخ بسته شود، باید سه ماه صبر کرد و بعد از آن در محل دیگری که بافت اسکار (جای زخم) وجود ندارد، سوراخ جدیدی ایجاد شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره درمان عفونت گوش سوراخ شده، شما را به دیدن ویدئوی زیر دعوت می‌کنیم:
سخن پایانی درباره عفونت گوش سوراخ شده
در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با عوارض مختلف پیرسینگ گوش و روش‌های مقابله با آنها آشنا کنیم. همانطور که مطالعه کردید، در صورت رعایت نکردن اصول بهداشتی و مراقبتی در انواع مدل گوشواره پیرسینگ ، احتمال بروز عفونت و سایر مشکلات وجود دارد. بنابراین توصیه می‌کنیم در صورت انجام این عمل، به دقت توصیه‌های بهداشتی را رعایت کرده تا خطری شما را تهدید نکند. در پایان منتظر نظرها و سوال‌های شما درباره عوارض پیرسینگ گوش هستیم.